Rozdział 6.

Kiedy wyszłam z domu Horan'a od razu skierowałam się do swojego mieszkania. Byłam na niego wściekła. Zjadłam i szybko rzuciłam się na łóżko. Jednak nie mogłam usnąć.

*Następny dzień

Wstałam o 12.00, ponieważ nie przespałam całej nocy. Cały czas myślałam o tym, co zrobił Horan. Byłam zła. Nie, zła to za mało powiedziane byłam wściekła. 

Włączyłam swój telefon i zobaczyłam 20 nieodebranych połączeń o Niall'a i jeden sms od mojego szefa. 

Od: Szef

Bądź dzisiaj w naszej sali o 17.00. Mamy spotkanie grupowe.

Odpisałam tylko "ok". Po chwili mój telefon znów zadzwonił. Myśląc, że to blondyn odebrałam go ze wściekłością.

-Czego?! - warknęłam.

-Amy? - powiedział damski głos. - Tutaj Danielle.

-Przepraszam Dan. Myślałam, że to ktoś inny - powiedziałam nerwowo.

-Spokojnie, nie gniewam się. Chciałam ci tylko przypomnieć, że dzisiaj próba - powiedziała dziewczyna.

-Tak, pamiętam - powiedziałam łagodnie.

Pożegnałyśmy się i zakończyłyśmy połączenie. 

Poszłam do łazienki i się ubrałam. Zjadłam małe śniadanie i położyłam się na kanapie. Włączyłam telewizję i pochłonęłam się programem kulinarnym. I tak z godziny 13.00 zrobiła się 16.30. Musiałam, więc powoli się zbierać. Włożyłam telefon i klucze do torby i wyszłam z domu. 

Po chwili usłyszałam jakiś głos. Horan - pomyślałam.

-Amy, przepraszam. Nie wiedziałem co robię. Nie chciałem cię zranić. Jestem idiotą - mówił bardzo szybko.

-Nie mów tyle, bo ci się zęby spocą - powiedziałam.

-Naprawdę cię przepraszam - mówił.

-Horan, proszę idź do domu i zobacz czy cię tam nie ma - odeszłam zostawiając go na chodniku.

Zdenerwowałam się. Myślałam, że może się zaprzyjaźnimy, ale on musiał wszystko zepsuć. Czemu gdy coś idzie dobrze, po chwili musi być źle?

Ze wściekłą miną udałam się na salę taneczną. Tam powitała mnie Danielle. Przywitałam się z nią i zaczęłyśmy tańczyć. Trener przedstawił nam nowy układ. Był naprawdę świetny! Tańczyliśmy do piosenki "Thrift Shop". Całkiem nieźle nam to wychodziło, jak na pierwszy raz. Było w miarę równo. Trener był z nas dosyć zadowolony. 

*2 godziny później

Po treningu podeszła do mnie Dan.

-Amy, posłuchaj. Mój chłopak w sobotę robi grilla i chciałabym cię zaprosić. - powiedziała.

-Dobrze - powiedziałam nieśmiało.

-Adres wyślę ci sms'em. - powiedziała uradowana.

Odpowiedziałam tylko "ok". Bardzo polubiłam Danielle. Była bardzo naturalna i pełna energii do życia. 
Po drodze rozmyślałam i słuchałam muzyki. Pogoda w czerwcu w Londynie była bardzo ładna. Odkąd przyjechałam ani razu nie padało. Zadowalał mnie ten fakt. Nie lubię deszczu. Wszystko jest wtedy takie ponure i pozbawione życia i kolorów. 

Kiedy wróciłam do domu od razu padłam na łóżko. Rozmyślałam o życiu. I jeszcze o czymś, ale nie chciałam się do tego przyznać. Obiektem moich rozmyśleń był Niall. Może za bardzo na niego nakrzyczałam? Nie. On mnie pocałował i się mu należało.

Wymyśliłam, że jutro pójdę do schroniska. Jestem w tym domu sama. Przydałby mi się jakiś zwierzak. 

Postanowiłam zaadoptować kotka. 

Tylko, gdzie w Londynie mają jakieś schronisko? - pomyślałam.

Wzięłam laptopa i wyszukałam w Google "adres schroniska w Londynie". Wyświetliło się kilka stron. Weszłam na pierwszą. Downing Street 43. Niedaleko mojego domu. 

Postanowiłam, że to właśnie tam się wybiorę. 

Z ta myślą odpłynęłam...
Miałam bardzo dziwny sen.
Śniło mi się morze. Leżałam na kocu i się opalałam. Po chwili kto do mnie podszedł i ochlapał mnie wodą. Nie wiedziałam kto to. 

-------------------------------------------------------------

Rany już 36 komentarzy. Kochamy was! To co dobijamy do 50? :D Mamy nadzieje ,że 6 rozdział też wam się spodoba. Jeszcze raz BIG LOVE ♥/ Amy,Rose